නුඹට ජිවිතය වන්නම්

මගේ 

නෙත

නැගෙන

කඳුලක්...

නුඹට 

හසරැල්ල වේ නම්

ජිවිතය පුරාවට

සිනාසෙන්නට

නුඹට...

මම,

කඳුළු සලන්නම්

රැවටීම

ආදරය 

මා 

නොවෙයි 

රැවටුනේ...

ආදරය

නමින්..

ආදරයමයි

රැවටුනේ...

මා විතරක් උනානම්

පිරිමහ ගන්න

තිබුණානේ  අපට

කඳුලත්

හිනාවත්

දෙකම...

නුඹට..

මා 

විතරක්ම

උනානම්...

නුඹේ හිතේ..

මා 

විතරක්ම

උන්නනම්...

ආදරය නම්

පිච්චෙනවා
කියලා
දැන දැනම

පළගැටියා
නටයි
ඉටිපන්දම්
වට කැරකෙමින්....

මියෙන
මොහොතත්
තටු පිලිස්සී

දකිමින්ම
එළිය
ඉටි පන්දම්
හිත තුටින් පුරවන....

මගේ සතුට

හිතට
මගේ,
රිද්දන
තරම්

හසරැල්ල
ගෙනෙයි නම්
නුඹ මුවට,
කොයි තරම්

එයම
සතුටක්
නොවෙද?
ලැබිය හැකි
ඉස්තරම්

හිත පතුල
අකුරු,පද
ගැලපුනත්
කොයි තරම්