ඔබට

මගේ ප්‍රේමය මහ සයුර සේ විය

බෝහෝ ගැඹුරුයි විටක නිසලයි

ප්‍රියය ඔබ නැති හුදකලා හිත

රළුව නැඟි මහ වේදනා කන්දයි

ඔබට

ඔබේ නෙත රැදුන එක සිනහවක් 

සිතින් විමසමි මතකයට ගමි 

හුදකලා සිහින සුළඟක වෙළෙමි

ප්‍රියය - ඒ ප්‍රේමයැයි මා මම රවට ගමි

ඔබට

ප්‍රියය - ආලයේ ප්‍රථම සංධවනිය

සමයි මා හෘද ස්පන්දනයට

ගැයුණු කෝමළ ස්වරයක තාලය

සිහිව නාදළු ඉරි ඇදී ඇත

ඔබට

ඉතා දිගු මෝසමට පසුවත්

අහස නොහෙළුව තවත් වැහි ඇති

කඩින් කඩ වැටී කඳුළු හින්දම

ප්‍රියය - ප්‍රේමය ගොළු වෙලා ඇති