හුදකලාවේ ලියු කවි
හෙමින් මුමුණන්න
Wednesday, December 7, 2016
මතක දුහුවිලි පිරී ගිය
මාවතක් ඇත.
ඔබ නැතුව මම තනිව ඇවිදින...
විටෙක ඉද හිට ඔබව හමුවන
විසල් වන මේ දෑස් මත්තට
දුලි අහුරක් ඉහ එසැණ ඔබ
පලා යන හැටි ඉගෙන ගෙන ඇත.
මතක දුහුවිලි පිරි ගිය
මාවතක් ඇත.
මා නමින් ලකුණක් ඉතිරි කළ...
Newer Posts
Older Posts
Home
Subscribe to:
Posts (Atom)