හුදකලාවේ ලියු කවි

Monday, January 21, 2019

මහ දුරක් ඇති නමුත් කන්දකට අහසක්

මේ කුළක පටලවා එවා ඇති රහසක්

ඔබට මා හමුවෙන්න පෙරදි තව මොහොතක්

ප්‍රියය - ඇයි නොඑව්වේ හදවතක ලකුණක්

ඔබේ නෙත් මත කිමිදෙමි

කවියකට උල්පත වෙමි

ඔබේ හිත මත සැනහෙමි

ප්‍රේමයට මාවත වෙමි

"ආදරේ කොපමණද" ඇසු විට පෙන්නු

මේ මහ කන්ද දෙදරීමක් දරා ගත්තට

ප්‍රියය - ඔබ වෙන්වීම දරන්නට බැරි තැනදි

ම'හද කන්දක් කර සැණින් නික්මෙන්න

ඔබ - මට තිළිණ දුන් සිනහවත්

ඔබ - මට තිළිණ දුන් සෙනෙහසත්

තවත් වසරක් පැරණි වන්නට

ප්‍රියය - ඔබට ප්‍රේමණිය නව වසරක් වේවා

ඔබ කියන ලෙස මෙයද ප්‍රේමය

අතින් අත බැඳී හිමිකමට නතුවීම

ප්‍රියය ප්‍රේමයැයි නම් කරන්නට බැරිද

සුසුමකදි - හුස්මකදි ඔබව මට සිහිවීම

මගේ ප්‍රේමය මහ සයුර සේ විය

බෝහෝ ගැඹුරුයි විටක නිසලයි

ප්‍රියය ඔබ නැති හුදකලා හිත

රළුව නැඟි මහ වේදනා කන්දයි

ඔබේ නෙත රැදුන එක සිනහවක්

සිතින් විමසමි මතකයට ගමි

හුදකලා සිහින සුළඟක වෙළෙමි

ප්‍රියය - ඒ ප්‍රේමයැයි මා මම රවට ගමි