ඔබට

බෙත්ලෙහෙමට - තම්බපණ්ණියට හා අනෙක් තැන් වලට

සීතල ද - උණුසුම ද - ප්‍රේමය ද සම විය යුතුය

සාමයේ පණිවිඩය හදවතින් දරාගත් කුරුස මිනිසුනි

ඔබට - ඔබ ප්‍රිය හදවතට, මේ නත්තල “ප්‍රේමණීය” වේවා

සොඳුර

නුඹේ ගෙළ පලදන්න
රත්තරං නෑ සොඳුර
ලියු කවි පද ගොන්න
බැයිද මුතු කරගන්න

ඔබට

පුරුද්දක් නැතත් දැන් ඔබට

“හිතවතිය මම හොඳින්” පවසන්න

ප්‍රියය - ඉඳහිට උනත් මම තවම

දුරක සිට හදවත සිඹිමි මෙලෙස

සෘතු

ස්ටෙප්ස්;

මිටියාවතට කළියෙන්

වසන්තය ඇවිදින්

ගෙමිදුලට.

ආතුර වු සිතක යළි

පෙම් කවක් ලියන්නට

වසන්තය.

නුඹ හැඬුවා මදි

හිතක් උණු වෙන්ට

සෘතු

අප; අප වෙතින් සමු ගද්දීත්

නුඹට තෝර ගන්න ඕන උනේම

එවැනිම සෘතුවක් ;

වැව රවුමේ මල් පිපූණ කාලයක්

එත් මම තෝර ගත්තේම

ඊටත් වෙනස් වු සෘතුවක් ;

ළපළු තුරුපත් පවා ගිලිහෙච්ච කාලයක්

තවම නුඹ පිපෙන මල් වලටත්

මම වැටෙන තුරුපතටත්

පෙම් කරන්නට හේතුව

අද ද හැඳිනගත නොහැකිව

අපට අප ආදරේ වග පමණක්

කවියක ලියන

පෙම්වතිය,

සෘතු දෙකක

නුඹ ; මම

ඔබට

ඔබ හමුනොවනට
හිඩැස් තියායමි.
යළි නොහරින්නට
දෑස් පියාගමි.

ඔබට

"ඉතිං නැවතිය යුතු ය මෙතනින්
යළිදු නොබැලිය යුතු ය රහසින්"

එත් අපි නවතින්න
තිබුණේම අතනින්
නුඹ හැරෙන වංගුවට
අඩි දෙකක් නුදුරෙන්

සෘතු

සුසූම් ඇහැරුණ සෘතු
හුස්ම නැවතුන සෘතු
අපේ ප්‍රේමයට තිබුණේ
ඒවැනි වු දිග සෘතු

වරක් දෙවරක් මතක හැටියට
ඔබේ පපුවේ හිස තියා ඇති
ඒ තමයි අපේ ප්‍රේමයේ
උදා වු කෙටිම කෙටි සෘතු

ඔබට

“විශ්වය ගෙන තබමි. ප්‍රේමිය ඔබ ළඟ”

නලල මත හාදු දී ඔබ උන පොරොන්දුව

මෙලෙස දෝතින් තිළිණ කර දෙන විටක

 ප්‍රේමයේ දහමට නතුව ප්‍රියය - ඔබ අදහමි.

ඔබට

“විශ්වය ගෙන තබමි. ප්‍රේමිය ඔබ ළඟ”

නලල මත හාදු දී ඔබ උන පොරොන්දුව

මෙලෙස දෝතින් තිළිණ කර දෙන විටක

 ප්‍රේමයේ දහමට නතුව ප්‍රියය - ඔබ අදහමි.

ඔබට

ප්‍රියය - ආදරයෙන් හමුවන

අහස පොළව අතරමැද

ප්‍රේමයට දළු දා වැඩෙන්නට 

අපිත් ප්‍රිය ගහක් හිටවමු

ඔබට

ඉර හඳ ද හා තවත් තරු කැට

"කඩා දෙමි" ⁣වෙන පොරෙන්දු ද

ප්‍රියය - අමතක කරමු අපි

අප ට, අපිවම සිහින වූ කල

ඔබට

වසන්තයේ දිග පළල 

විමසයි නම් කවරෙකු හෝ 

කියමි. මම ඒ අයට 

නුඹේ සිනහව ඒ තරම් බව

ඔබට

" මේ මොහොත විඳගැන්ම"

ප්‍රේමයැයි අදහන්නේ වෙන කවුද

ප්‍රියය - ඔබ, ඔබ හැරෙන්නට

ඒ හිනාවට "ජිවිතය" කිව්වේ කවුරුද

ඔබට

කඳුළු ඇස්වලට හිනා වැහි අරන් එන 

කිනම් මායාවක් ගැවසුණිද දොතොල් මත 

ප්‍රියය - ජිවිතය දුෂ්කරයි කියා දැනුනේම 

ඔබේ මුදු හාදුවක් මා වැළද නොගත් දවසට

ඔබට

"වෙන්වෙමී" කී සැනින් "ආදරේයි" කියන ඔබ

එවිට මා නිහඬ බව තනිව ඉවසගත් ඔබ

සියුම් ඊතල හිසැති හරස් පද දරාගත් ඔබ

නොසිතුවත් ඔබ ප්‍රියය - හුස්මකට සමය මට

ඔබට

"අත හැර නොයමි" දිවුරා කියූ දින

මහද ගැස්මක යම් තිගැස්මක් විය

වෙන්ව ගිය අප මතකයක තබා රකින

ප්‍රියය - හද ගැස්ම තමයි ප්‍රේමයට තාලය

ඔබට

"ඔබට ප්‍රේමයෙනි" කියා පවසනු පිණිස 

වචන සහසක්, ලියූවෙමි කවි අතර 

 ප්‍රියය - කවි වලට වචන නැහැ දැන් 

ඔබ නැතුව "මට පාළුයි" කියන්නට

ඔබට

මහ දුරක් ඇති නමුත් කන්දකට අහසක්

මේ කුළක පටලවා එවා ඇති රහසක් 

ඔබට මා හමුවෙන්න පෙරදි තව මොහොතක්

ප්‍රියය - ඇයි නොඑව්වේ හදවතක ලකුණක්

ඔබට

ඔබේ නෙත් මත කිමිදෙමි

කවියකට උල්පත වෙමි

ඔබේ හිත මත සැනහෙමි 

ප්‍රේමයට මාවත වෙමි

ඔබට

"ආදරේ කොපමණද" ඇසු විට පෙන්නු 

මේ මහ කන්ද දෙදරීමක් දරා ගත්තට 

ප්‍රියය - ඔබ වෙන්වීම දරන්නට බැරි තැනදි

ම'හද කන්දක් කර සැණින් නික්මෙන්න 

ඔබට

ඔබ - මට තිළිණ දුන් සිනහවත්

ඔබ - මට තිළිණ දුන් සෙනෙහසත්

තවත් වසරක් පැරණි වන්නට

ප්‍රියය - ඔබට ප්‍රේමණිය නව වසරක් වේවා