ඔබට

ඔබ කියන ලෙස මෙයද ප්‍රේමය 

අතින් අත බැඳී හිමිකමට නතුවීම

ප්‍රියය ප්‍රේමයැයි නම් කරන්නට බැරිද

සුසුමකදි - හුස්මකදි ඔබව මට සිහිවීම 

ඔබට

මගේ ප්‍රේමය මහ සයුර සේ විය

බෝහෝ ගැඹුරුයි විටක නිසලයි

ප්‍රියය ඔබ නැති හුදකලා හිත

රළුව නැඟි මහ වේදනා කන්දයි

ඔබට

ඔබේ නෙත රැදුන එක සිනහවක් 

සිතින් විමසමි මතකයට ගමි 

හුදකලා සිහින සුළඟක වෙළෙමි

ප්‍රියය - ඒ ප්‍රේමයැයි මා මම රවට ගමි

ඔබට

ප්‍රියය - ආලයේ ප්‍රථම සංධවනිය

සමයි මා හෘද ස්පන්දනයට

ගැයුණු කෝමළ ස්වරයක තාලය

සිහිව නාදළු ඉරි ඇදී ඇත

ඔබට

ඉතා දිගු මෝසමට පසුවත්

අහස නොහෙළුව තවත් වැහි ඇති

කඩින් කඩ වැටී කඳුළු හින්දම

ප්‍රියය - ප්‍රේමය ගොළු වෙලා ඇති

ඔබට

“ආදරේයි” ඔබ කීව මෘදූම වචනය සිහිව

මිරිඟුවක් දකිමි එහිදී ඔබ වැළඳ ගමි.

වෙන් වෙන්න පුළුවන් උනත් මට - ඔබට

ප්‍රියය - මිරිඟුව තව නමක් ප්‍රේමයට

ඔබට

වසන්තය කියන්නේ ඔබටයි මටයි

ප්‍රිය ය - කවි ගීත වලට එහෙමයි

දුෂ්කරයි - රළුයි ජිවිතය මෙබඳුයි

අපට සිසිරයත් - හේමන්තයත් අපිමයි

ඔබට

ප්‍රේමයත් මහ මුලාවක්යැයි

අතැර යන්නට විටෙක සිත් වෙයි

එහෙත් ඔබ නෙත කරන ඉඟියක

ප්‍රිය ය - මම වහ වහා පැටලෙයි

ඔබට

කවදා කොතැනක කොහෙදි හෝ

අපව හමුඋන හුරු බවක් ඇත

මගේ නෙත් මත ඔබේ පිළිබිඹු 

ප්‍රිය ය - ඇඳුනේ එදා වෙන්නැති

ඔබට

ප්‍රිය ය - ඔබ නොදන්නව ඇති 

කඳුලුවලටත් රහක් තියෙනවා

නොනින්දක අතර මැද්දේ දී 

ප්‍රිය ය - ඒ රහ තාම දැනෙනවා 

ඔබට

නිතර ඔබ තනියම හිනැහෙන්න
කැමතිම ගීත සුළඟට මුමූණන්න
හේතුව නොවිමසමි එනමුදු තිගැස්මෙනි
ප්‍රියය - ප්‍රේමයක් වෙද අන් තැනක

ඔබට

සමහර දවස් වල හැන්දෑවට
හදවත ගැහෙනවා මහ අමුතු විදිහට
මෙන්න මේකයි සුහද එයට හේතුව
සිතෙයි එක්වර මාව දැන් පහු කළේ ඔබ

ඔබට

සුපෙම්වත ඔබේ වචනයක්

පිරුණ මුදු ආදර තෙතක්

කවිවලත් නැති තාලයක්

ප්‍රියය - ඔබ මට මහ කලාවක්

ඔබට

“සොඳුර ඔබ මිහිරිතම තනුවක්”

කියා ඔබ ලියුව එක කවියක්

මැකී යන තුරුම මතකෙන්

ප්‍රියය - කවි කියන්නේම බොරුවක්

ඔබට

ඔබ සිහිල් මුදු පවනක්ද

තෙතැති සුසිනිදු මේ කුලක්ද

උරහිසෙහි රදවන් එන්න

ප්‍රියය දුෂ්කරය - රළුය මෙදින

ඔබට

නිතර මම ඔබ පිරික්සමි

"දුකිනි " ඔබ කවියක් දකිමි

ප්‍රියය - මම අතීතය වෙමි

කිමද නොඅසා ලතවෙමි

ඔබට

මතක අවුස්සන එක

තමයි ජිවිතය දැන් මට

"මම හොඳින්" ඔබ ලියා ඇති
ඒ තමයි මම -  වැඩිපුරම කියවනා තැන

ඔබට

මේ කවිය, 

නුඹටයි නොකියමි.

එහෙත්

"නුඹ"යන්න 

තදැති අකුරෙන් ලියමි.

ඔබට

"සුවෙන්දැයි" ඇසුවහොත් 

හැකි පමණ හිනැහෙමි

සුසුම් හැංගුව තැනින් 

බරට හුස්මක් ගමී.

ඔබට

අපට - අප අමුත්තන් වු දිනෙක

නොවැළපි මෙලෙස හිනැහෙමි.

අදහන්න හැකිද ප්‍රිය ය,

මම එයට ප්‍රේමය කියමි.

ඔබට

ඔබ කොහිද? අන්න ඒ තැන,

වසන්තය උදා වී අැති.

එතැන ඔබ සිනාසෙන විට

සදෙව් ලොව සිරි ඇති.

ඔබට

සතුට යන තේරුමට 

නුඹේ සිනහව ගමි.

දුක කියන වචනයට

මගේ සුසූමක් ගමි.

හදවතේ තැනින් තැන

දුක සතුට අලවමි.

"කිමැයි ප්‍රේමය" අසන කෙනෙකුට

මගේ හද මම පෙන්වමි.

ඔබට

සොඳුර, ඔබ කැමති තැන

ප්‍රියය ඒ ඔබේ උරහිස

සොඳුර, ඔබ නිවෙන තැන

ප්‍රියය ඒ ඔබේ පපුව හරි මැද

ඔබට

ගැඹුරු නින්දක

හුස්ම සගවමි.

කඳුළු සලනට 

දෙනෙත් නොහරිමි.

ඔබට

ඔබේ සිනහවක එතී

යළි යළිත් ඉපදෙමි.

ඔබේ හුස්මක වේලී

ජීවිතය කියවමි.

ඔබට 3

ඔබට තිබුණා,

ආදරේ බව නොකියන්න

රහසක්ව රැකගන්න,

එහෙම නම්, මටත් තිබුණා

අන්න අර මහ කන්ද වගේ

නොසැලෙන්න, නොතැවෙන්න.

ඔබට 2

වසන්තයේ දිග පළල

විමසයි නම් කවරෙකු හෝ

කියමි. මම ඒ අයට,

නුඹේ සිනහව ඒ තරම් බව...