හුදකලාවේ ලියු කවි
හෙමින් මුමුණන්න
Wednesday, January 4, 2017
සොඳුර
ඔබ නොඑන තැනක හිද,
ලියන අවසන් ලිපිය
නැවතිමේ තිතට කලියෙන්
ලියමි, සොඳුර අාපසු එන්න
තැන
අර ඈත කඳු මුදුන
නුඹටයි , මටයි
නුඹ වෙන් කරපු තැන..
තාමත් ඉඳ හිටක
රෝස පිපෙන්නේත් එතැන.
ඒ කන්ද පාමුල
ඇයටයි , නුඹටයි
නුඹම සීමා ලකුණු කළ තැන..
ඉඳ හිටකවත්
ලුණුයි බතුයි නොපිසෙන තැන.
ආදර කවි
ජිවිතේ: කඩදාසිවල ලියූ ඒ නිදහස් කවි
විසිකළා අහසේ රඳනට ලෙසින් රෑ පායන තරු
දෑස් පියවෙන නිමේෂයකදී දුටුවොතින් නිවෙනා හැටී
ගණන් කරපන් හත්දින්න: කියයි මගේ මරණයේ තතු
Newer Posts
Older Posts
Home
Subscribe to:
Posts (Atom)