ඔබට

ඔබ සිහිල් මුදු පවනක්ද

තෙතැති සුසිනිදු මේ කුලක්ද

උරහිසෙහි රදවන් එන්න

ප්‍රියය දුෂ්කරය - රළුය මෙදින

ඔබට

නිතර මම ඔබ පිරික්සමි

"දුකිනි " ඔබ කවියක් දකිමි

ප්‍රියය - මම අතීතය වෙමි

කිමද නොඅසා ලතවෙමි

ඔබට

මතක අවුස්සන එක

තමයි ජිවිතය දැන් මට

"මම හොඳින්" ඔබ ලියා ඇති
ඒ තමයි මම -  වැඩිපුරම කියවනා තැන

ඔබට

මේ කවිය, 

නුඹටයි නොකියමි.

එහෙත්

"නුඹ"යන්න 

තදැති අකුරෙන් ලියමි.

ඔබට

"සුවෙන්දැයි" ඇසුවහොත් 

හැකි පමණ හිනැහෙමි

සුසුම් හැංගුව තැනින් 

බරට හුස්මක් ගමී.