හුදකලාවේ ලියු කවි
හෙමින් මුමුණන්න
Wednesday, November 21, 2018
ඔබට
මගේ ප්රේමය
මහ සයුර සේ විය
බෝහෝ ගැඹුරුයි විටක නිසලයි
ප්රියය
ඔබ නැති හුදකලා හිත
රළුව නැඟි මහ
වේදනා කන්දයි
1 comment:
වැව් ඉස්මත්ත
11:48 AM, November 21, 2018
ලස්සනයි
Reply
Delete
Replies
Reply
Add comment
Load more...
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ලස්සනයි
ReplyDelete