ඔබට

අතින් අත අල්ලගෙන ඔබයි - මමයි  අප දෙදෙන

ඇවිද යන විට මඟක, අත් හැරුණ තැනවල

"පරිස්සමින්  සුදු මැණික" ඔබ සෙමින් මිමිණුව

ප්‍රියය - කොයිතරම් නම් ප්‍රිය ද - ප්‍රිය ද ඒ වචන

ඔබට

 

ඉතිං අපි සමු ගත් පසුව, නාඳුනන්නන් විලස

කවි කියා ඔබට ලියු, දහස් ගණනක වචන

අතර නොතිබුණු සුබ පැතුම, ලියමි කෙටි කර මෙලෙස

ප්‍රියය - ඔබ මුදු සිනහා ළඟ, ඉටු වේවා සුබ සිහින 

ඔබට

ඇවිද ගිය ඉතා හුරු පුරුදු මාවතක

නුහුරු ලෙස ඇවිද අතරමං විමි

ප්‍රියය ඔබ -  මම - (අප) යළි හමුව

"තවම මම ප්‍රේමයෙනි" ඉතිං ඔබ කී පසුව