ඔබට

අතින් අත අල්ලගෙන අපි අපේ කියාගෙන

අතින් අත හරුණමුත් අපි අපේ හිතාගෙන

ප්‍රියය - ඔබ ප්‍රේමයට, ඔබට කවි ලියාගෙන

මෙතෙක් ප්‍රේමය දරමි. සුසූම් බර දරාගෙන

ඔබට

පෙනෙන ‍- නොපෙනෙන දුරකදිත් ඔබව මේ දෑසට

රිදුමක් ලෙසින් තිගැස්සෙයි හදවතේ ලේ නහර

දහසකුත් දනන් මැද ඔබම පමණක් සිහිවීම

ප්‍රියය - ප්‍රේමයක් නම්, මම වෙමිය - ඔබට ප්‍රේමිය.

සොඳුර

සොඳුර,
අප නිහඬ බව අතර තුර
මතක අතු රිකිළි
සුළඟ හමන අතටම
දුටුවද? නැවෙන හැටි

සොඳුර

පාළු මහ රෑ මැදියම
සඳ ළඟින් හෙමිහිට
අඳිමි. මම මගේ හදවත

අමුතු හැඩ ඇති තරුවක
නිවෙන දිලෙනා එළියක
කවි බසක් හැඳි⁣නුවොත්
ඉතිං දැන ගත යුතුය - ඔබ 

ඒ තමයි සඳ ලෙසින් - මම
ඔබේ උවනත දුටු දින

ඔබට

ප්‍රියය මම, ඔබ - අප නමට

ලියා පවරමි. ප්‍රේමයක් මා විතර

නොහඳුනන්නන් වුවොතින් යම් දිනෙක

බෙදා දෙමි අන් අයට - ඒ ප්‍රේමයම ඔබ විතර

ඔබට

බෙත්ලෙහෙමට - තම්බපණ්ණියට හා අනෙක් තැන් වලට

සීතල ද - උණුසුම ද - ප්‍රේමය ද සම විය යුතුය

සාමයේ පණිවිඩය හදවතින් දරාගත් කුරුස මිනිසුනි

ඔබට - ඔබ ප්‍රිය හදවතට, මේ නත්තල “ප්‍රේමණීය” වේවා

සොඳුර

නුඹේ ගෙළ පලදන්න
රත්තරං නෑ සොඳුර
ලියු කවි පද ගොන්න
බැයිද මුතු කරගන්න